Cukrzyca ciążowa. Nie bój się...
Co warto wiedzieć o cukrzycy ciążowej.
Od 3% do 6% przyszłych mam zmaga się z cukrzycą ciążową. Mówimy o niej wtedy, gdy dochodzi do zaburzeń gospodarki węglowodanowej z powodów zmian hormonalnych. Dzieje się to zazwyczaj w piątym lub szóstym miesiącu ciąży i skutkuje przejściem mamy na restrykcyjną dietę, a czasem też podawaniem insuliny w zastrzykach. Wyrównanie poziomu insuliny jest bowiem kluczowe dla rozwoju dziecka i zdrowia kobiety – mówi dr n.med. Ewa Kurowska, ginekolog-położnik z warszawskiego Szpitala Medicover
Przyczyny
W okresie ciąży zwiększa się zapotrzebowanie organizmu na insulinę, czyli na hormon kluczowy dla metabolizmu węglowodanów. Odpowiedzialna za jego wytwarzanie tego trzustka zazwyczaj podnosi swoją wydajność i dostosowuje się do nowej sytuacji, chyba, że przeszkodzą jej w tym hormony wydzielane przez łożysko, co dzieje się u 3 do 6 na 100 kobiet w ciąży. Wtedy dochodzi do insulinoodporności i wzrostu poziomu glukozy we krwi. Organizm nie ma jak zrobić z niej użytku więc czerpie energię z tłuszczów i białek. Niestety produktem ubocznym tego zjawiska są ketony, zakwaszające organizm i zaburzające czynności wielu organów. Jest to sytuacja groźna zarówno dla matki jak i dziecka - – wyjaśnia dr Kurowska ze Szpitala Medicover.
Objawy
Cukrzyca ciążowa nie daje zbyt jednoznacznych objawów. Jednak kiedy pojawiają się:
- Napady wilczego głodu i silnego pragnienia
- Częste oddawanie moczu
- Nawracające bóle głowy
- Osłabiony wzrok
- Złe samopoczucie
Rozpoznanie
W I trymestrze wykonywane są standardowe badania i jeśli przyszła mama nie zmagała się z cukrzycą przed ciążą, to zazwyczaj nie ma powodów do niepokoju, bo poziom cukru we krwi na czczo nie przekracza normy 100 mg/dl. Dopiero w kolejnym teście glukozy, wykonywanym na przełomie II i III trymestru dochodzi do ewentualnego rozpoznania cukrzycy ciążowej. Wtedy krew jest pobierana na czczo oraz po godzinie lub dwóch od wypicia roztworu z 75 gramami glukozy. Wyniki badania na czczo powyżej 91 mg/dl, po godzinie powyżej 180 mg/dl i po dwóch godzinach powyżej 153 mg/dl wskazują na cukrzycę ciążową.
Polskie Towarzystwo Ginekologiczne zaleca, aby:
- test był wykonywany na czczo;
- w 8–14 godz. od ostatniego posiłku;
- przynajmniej przez 3 dni przed wykonaniem badania nie należy ograniczać zawartości węglowodanów w diecie, czyli należy spożywać dietę, która spożywana była do tej pory;
Leczenie
Jeśli test potwierdza cukrzycę, przyszła mama trafia pod opiekę specjalistycznej poradni, w której nad zdrowiem jej i dziecka będą czuwać: położnik, diabetolog, dietetyk i neonatolog. Tam otrzymuje zalecenia dotyczące diety, która jest podstawą leczenia i zazwyczaj w zupełności wystarcza. Wartość przyjmowanych posiłków nie powinna przekraczać 2200kcal na dobę. Należy je rozłożyć na 5-6 niezbyt obfitych porcji w równych odstępach czasu i o żadnym z nich nie zapominać. Bardzo ważny jest lekki posiłek tuż przed snem, dzięki czemu w nocy nie dochodzi do nagłego spadku glukozy w organizmie. Niektóre produkty definitywnie należy odstawić – niestety należą do nich wszelkie słodycze, czekolada i miód. Inne trzeba mocno ograniczyć – m.in. banany, winogrona, suszone owoce, gruszki. Soki owocowe natomiast dobrze jest rozcieńczać pół na pół z wodą i podobnie jak owoców nie spożywać po godzinie 18:00.
Do woli natomiast można jeść surowe warzywa, które dzięki zawartości błonnika ułatwiają stabilne wchłanianie glukozy. Przy diecie cukrzycowej białe pieczywo koniecznie trzeba zastąpić pełnoziarnistym, a ziemniaki i makarony – kaszami. Zamiast tłuszczów zwierzęcych należy wybierać roślinne, a z mięsa – najlepiej ryby i chudą cielęcinę. Ważne jest też picie minimum 2l wody dziennie oraz umiarkowany wysiłek fizyczny – spacery, pływanie. Jeśli mimo dokładnego przestrzegania zaleceń dietetyka poziom glukozy utrzymuje się na wysokim poziomie, prawdopodobnie będzie konieczne podawanie insuliny w zastrzykach.
Kto jest w grupie ryzyka?
Szczególnie uważne na objawy cukrzycy ciążowej powinny być kobiety, które:
- mają sporą nadwagę
- są powyżej 35 roku życia
- urodziły więcej niż dwoje dzieci
- urodziły dziecko o wadze powyżej 4 kg.
- zmagały się z cukrzycą w poprzedniej ciąży
- przed zajściem w ciąży miały problemy z nadciśnieniem
- w bliskiej rodzinie mają chorego na cukrzycę typu 2
- mają zdiagnozowany zespół policystycznych jajników
Warto pamiętać, że cukrzyca ciążowa nie stanowi dużego zagrożenia, jeśli w porę zostanie zdiagnozowana i leczona. Zazwyczaj poziom glukozy wraca do normy po kilku lub kilkunastu dniach po porodzie. Z drugiej strony – zlekceważenie problemu, może okazać się wyjątkowo bolesne w skutkach, do których należą:
- przedwczesny poród, a nawet poronienie
- nadciśnienie tętnicze i stan przedrzucawkowy
- duży masa urodzeniowa dziecka (nawet ok. 5kg), co stanowi ryzyko powikłań przy porodzie
- wady wrodzone u maluszka - serca, układu nerwowego, układu moczowego
Dr n. med. Ewa Kurowska – szefowa Oddziału Położniczego Szpitala Medicover. Przyjmuje porody i dąży do tego, aby każda mama czuła się tu bezpiecznie, mając świadomość profesjonalizmu osób opiekujących się nią i jej nowo narodzonym dzieckiem. Ukończyła Akademię Medyczną w Białymstoku. Ma specjalizację II stopnia z ginekologii i położnictwa. Interesują ją techniki endoskopowe. Zajmuje się też ginekologią estetyczną. Z wyróżnieniem obroniła pracę doktorską dotyczącą leczenia pacjentek z rakiem jajnika. Jest wykładowcą na kongresach medycznych i na Uniwersytecie Zdrowia Kobiety.
Zachęcam Cię do ćwiczenia, w którym staniesz z perspektywy kamery przemysłowej:
i małymi porcjami. I tak właśnie należy pić - przez cały dzień, kilka łyków naraz, co jakiś czas. Od razu można zauważyć, że próba szybkiego przelania 3 litrów do 1-litrowego naczynia skończy się rozlaniem i zmarnowaniem dużej ilości wody. Jeśli zamiast pić przez cały dzień spróbujecie wypić całą dzienną porcję wody rano – skończy się to dokładnie tak samo. Nadmiar wody z jednej dużej porcji zostanie w krótkim czasie usunięty przez nerki. Otwory w naszym naczyniu to drogi, jakimi tracimy z organizmu wodę: poprzez nerki, płuca, skórę i przewód pokarmowy. 
MAŁY CZŁOWIEK DUŻY PROBLEM
pępowinowej na dwie, pięć oraz dziesięć porcji o podobnym potencjale zastosowania klinicznego. Taki system przygotowania i przechowywania depozytu, umożliwia wielokrotne wykorzystanie komórek lub łączenie depozytów do jednego przeszczepienia, w zależności od rodzaju planowanego przeszczepu. Jest to elastyczna formuła przygotowana z myślą o przeszczepieniach regeneracyjnych, hodowlach komórek do przeszczepień i przeszczepieniach krwiotwórczych. Do każdej z kaset zawierających depozyt dołączone są dwie testowe próbki. Próbki mogą zostać wykorzystane do badań poprzedzających przeszczepienie lub badań zgodności tkankowej między dawcą a biorcą (np. rodzeństwem). 
